ابن تحقیق در فرمت وردword و در 8 صفحه میباشداز نگاه قرآن و روایات، جوانی فصل زندگی و بهترین
غنیمت برای خود سازی است. این فرصت به قدری ارزشمند است که حسابی جدا گانه در
قیامت دارد. اما کمتر جوانی است که ارزش بهار جوانی را آن گونه که شایسته است
بشناسد. امیرالمومنین علی (ع) می‌فرمایند:« اِنّما قَلبُ الحَدَثِ کَالاَرضِ
الخالیهِ ما أُلقِی فِیها مِن شیٍ قَبِلتُه» « همانا دل جوان، مانند زمین خالی است
که هر چه در آن افکنده شود آن را می‌پذیرد».(1) پیامبر خدا در آغاز بعثت، همت خود
را برای دعوت جوانان به اسلام متمرکز نمود. از این رو به اصحاب خود نیز توصیه می‌کرد
که مواظب جوان‌ها باشند:« شما را به نیکی با جوانان سفارش می‌کنم؛ زیرا نرم‌ترین
دل‌ها را دارند به راستی که خداوند مرا بشارت دهنده و هشداردهنده برانگیخت. جوانان
با من پیمان بستند و پیران با من به مخالفت برخواستند. و آن گاه فرمودند: « فَطالَ
عَلیهمُ الاَمَدُ فَقَسَت قُلوبُهم؛ یعنی: و عمر آنان به درازا کشید و دل‌هایشان
سخت گردید»(2)
همه مردم وظیفه دارند خویشتن را اصلاح کنند، از گناهان بپرهیزند و از گناه کرده‌ی
خود عذر بخواهند. ولی انجام این عمل شایسته برای جوانان زیبا تر است زیرا آنان در
دوران شباب زندگی تمام عمر خود را برنامه ریزی می‌کنند. چه خوب جایگاهی است که از
این فرصت استفاده نمایند و خویشتن را از تربیت‌های نابجای دوران کودکی تطهیر کنند
و عمری را به پاکی و نیکی بگذرانند. رسول خدا « صلی الله علیه و اله و سلم » در
این باره می‌فرمایند: « توبه از گناه همیشه پسندیده است ولی در سنین جوانی بهتر و
پسندیده تر است
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
